Atention: it es ancor ne finit!
LI LITT PRINCE
CAPITUL 2
II
Do yo restat sol sin alquí con qui yo vell har vermen
conversar til yo havet un panne ante six annus in li deserte Sahara. It esset
un defecte del motor. E proque yo ni havet un mecanico ni un passageto che me, yo comensat totmen sol li desfacil
reparatura. It esset por me un question pri vive e morte. Yo havet aqua por
trincar por apen ott dies. Do ye li unesim vésper ha indormit in li sand, mill
milies distant de omni habitat region. Yo esset plu abandonat quam un
naufrageant person sur un flottuore in medie del ocean. Vu posse vos pro to
imaginar mi surprise quande un strangi voce avigilat me in li aurora.
"Ples ... dessiner me un agne!"
"Qualmen, ples?"
"Dessine me un agne ... "
Yo saltat sur mi pedes, quam un fúlmine vell har
tuchat me. Yo ha frottat mi ocules e regardat exactmen. Tande yo videt un litt,
tre ínusual mannette, qui regardat me seriosimen.
Ci es li max bon portrete, que yo posset far plu tard
de il. It ne es mi culpa. Yo esset ejectet del grand homes in li etá de six
annus ex mi carriera quam pictor e yo hat aprendet dessiner nequó altri quam cludet
e apert gigant-serpentes.
Do yo regardat me li aparation con grand e astonat
ocules. Ne oblivia que yo esset milles de milies distant de chascun habitat
region. Anc it ne sembla a me que li litt mannette ni ha perdit li via mi presc
mort pro fatiga, fame o timore. It totmen ne fat li impression de un in li
medie del deserte perdit infante, mill miles de chascun habitat region. Quande
yo finalmen posset parlar, yo dit a il:
"Ma .... quo tu fa ci?"
Tande il repetit tre suavimen quam un tre seriosi cose:
"Ples ... dessiner me un agne ... "
Quande li secrete es tro impressiv on ne audacia
resister. Tant absurd it semnlat a me – mill milies distant de chascun homan
habitation e in mortal dangere – yo extraet ex mi tasca im fontan-plum. Pos to
yo memorat me que hat studiat inter omnicos geografie, historie, calcular e
grammatica e yo dit malhumorat que yo ne posse dessiner. Il respondet:
"To fa nequó. Dessine me un agne."
Proque yo nequande hat dessinat un agne,
[[ Image ]]
Li max bon portrete quel yo – solmen a un plu tard
momente – esset capabil dessiner.
[[ a levul image de un agne]]
yo hat por il un del unic du dessines, queles yo
capabil realisar. Ti del cludet gigant-serpente. E yo esset tre astonst quande
yo audit li mannette dir:
"No! No! Yo ne vole un elefant in un
gigant-serpente. Un gigant-serpente es tre dangerosi e un elefant besona mult
loc. Che mi in hem es poc loc. Yo besone un agne. Dessina me un agne."
Do yo ha dessinat.
Li mannette spectat atentivmen, tande il dit:
"No. Ti es ja tre malad. Fa un altri."
Yo dessinat.
Mi amico subridet gentilmen e con indulgentie:
"Tu certmen vide ... to ne es un agne, to es un agno. It have cornes.. "
Ergo yo fat mi dessine ancor unvez. Ma it esset
refusar sam quam li precedentes:
"To es ja tro old. Yo vole un agne, quel vive
longmen."
Yo perdit li patientie, it esset vermen témpor
perconstructer mi motor, pro to yo dessinachat ti dessine e grunir in plu:
"To es li bux. Li agne, quel tu vole, es intra
it."
E yo surprisat quande li facie del mi yun criticard
brilliat subitmen:
"To es totmen talmen, qualmen yo ha desirat it.
Esque tu opine que ti agne besona mult herbe?"
"Pro quo?"
"Pro que it es omnicos che me in hem o tre litt
..."
"It va certmen suficer. Yo ha donat a te un litt
agne."
Il inclinat li cap súper li dessine;
"Ne tant litt quam ... Ma vide! It es indormit
... "
Talmen yo fat li conossentie del petit prince.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen