Benque noi es ja in li Nov-Annu yo ha finit un poema pri li solsticie.
SOLSTICIE
Li sole torna se,
to tre joya me.
Plu long nu deveni li jornes,
Plu curt nu deveni li noctes.
Ma li hiverne ne ha capitulat,
it just nu ha comensat.
Nive e glacie ne cessa,
Li sole nos ancor ne caressa.
Blanc e gris nos guverna,
Frigore e gela nos circuma.
Puellas in spess manteles,
Celar lor bell facies.
Li sole ancor manca vigore,
por liberar nos del frigore.
Ma li tebebre diminue se,
e li luce recrea mi mente.
Ancor li homes,
atende in lor domes.
Ancor li avies,
frige in lor nides.
Lass nos celebrar li solsticie,
lass nos decorar li abiete,
lass nos preparar por li Nov-Annu,
lass nos far juntmen ti passu.
Multo belle!
AntwortenLöschenTebebre = tenebre ?