Yo ha traductet
e extendet denov un litt obscur legende. Esque vu anc have quelcvez un strangi
sentiment si vu entra in li céllar de vor dome? Esque vu quelvez anc pensa
audir strangi bruidas ta? Esque to es solmen nor imagination o plu? Forsan vu
va memorar quande vu li sequent vez debe entrar in li célllar de vor dome ti-ci
litt raconta de Kristina, qui es in li etá de 13 annus. Ti-ci raconta anc esset publicat in mi version in li numeró 23 del jurnal "Posta Mundi".
Li
céllar del horrore
Ja sempre yo odiat li céllar in nor dome. It es frigid, obscur, humid e sovente li lampe ne functiona. Ma to ne es omnicos. Depos quelc témpore yo mem escuta un strangi melodie de alcú chascun vez yo entra in li céllar. It es tre piani, ma it sona quam un litt puella vell cantar it. Mi genitores e mi plu old fratre solmen moca me pro to. Mi matre dit a me: “O Kristina tu ja have 13 annus. To es vermen ridicul!”.
Yo evita
entrar in li céllar. Ma ye ti véspere mi fratre e mi patre ne es in hem e yo es
sol con mi matre. Ella prepara li supé e peti me aportar un cucumbre por li
salade ex li céllar. Quande yo escuta su demande yo save que yo debe far to.
Quam in
transe yo entra in li céllar. Subitmen yo escuta tre clarmen li voce del
puella. Yo deveni rigid pro timore. Li cantada es plu sonori quam antey. It
veni ex li céllar ú es situat li calentation de nor dome.
Li musica
atrahe me magicmen. Prudentmen yo aperte li porta de ti chambre. Li porta craca
e yo posse vider in li chambre. Yo regarda fixmen un vacui stul. Sangue guttea
del stul al planc-suol. Lentmen yo entra in li chambre por regardar plu
exactmen to quo eveni ci. Ma subitmen yo senti un fort vente e li porta clude
se sonorimen. Li lampe flammea e extinte se. Yo es in li trappe! Yo cri e prega
a Deo que mi matre posse audir me. Ma it es totmen quiet e frigid. Yo comensa
plorar. Yo audi li rise de un infanta e yo cria mem plu sonorimen.
Pos un
eternitá por me mi matre aperi li porta e libera me ex li chambre. Plorante yo
questiona mi mamá ca ella anc ha audit li voce del puella. Ella regarda me
fixmen e sucusse li cap e di que ella ha audit solmen mi cris por auxilie.
Depos ti
die yo audi li melodie del puella ne solmen quandecunc yo entra li céllar, ma
mem in li nocte. Yo time que yo perdi mi rason e deveni frenesi. Yo dormi min e
min.
(Kristina 13
annus)
Gratias pro le historia excitante!
AntwortenLöschen